Glavni protivnik francuskom predsjedniku Fransoa Olandu je Filip Martinez (55), generalni sekretar Generalne konfederacije sindikata (CGT) misli 62 odsto anketiranih Francuza.
Pozajmljeni od Asteriksa, brkovi tog do prije koji mjesec široj javnosti nepoznatog sindikalca, postali su najpoznatiji i najslikaniji brkovi Francuske. Martinez i CGT zaslužni su za višenedeljne, ogromne i povremeno incidentne francuske demonstracija protiv Zakona o radu.
A sad nevjerovatno: 67 odsto anketiranih Francuza reklo je da ima loše mišljenje o Filipu Martinezu, a 63 odsto da ima loše mišljenje o Generalnoj konfederaciji sidikata (CGT) kojoj je on na čelu.
Anketa radjena za Parisien i Aujourd’hui-en-France takođe tvrdi da 57 odsto Francuza ne vjeruje da CGT brani interese zaposlenih, a njih 53 odsto ne podržavaju aktivnosti usmjerene protiv novog Zakona o radu.
Natpolovičnu podršku i Martinez i CGT uživaju samo kod simpatizera francuske ljevice.
Prema anketama, dakle, neomiljeni i Martinez i CGT, podigli su na noge Francusku i blokirali snabdijevanje energetima sve do štrajka u nuklearnim elektranama. Sasvim ozbiljno je shvaćeno i kad su zaprijetili da bi mogli da blokiraju i održavanje Evropskog prvenstva u fudbalu, koje se ove godine održava u Francuskoj. Kako su sve to mogli postići pri ovolikom neraspoloženju Francuza koje ih prati, nije jasno.
Otac Filipa Martineza borio se kao pripadnik Internacionalnih brigada u španskom gradjanskom ratu, majka mu je Španjolka. Do 2002. godine je Filip Martinez bio član Komunističke partije Francuske sa kojom je izvorno usko bio vezan i sindikat kome je Martinez od februara prošle godine na čelu. CGT je tokom 90-tih godina prekinuo organske veze sa Komunističkom partijom Francuske, pošto je 1995. godine bacio pred Francusku generalni štrajk koji se pamti.
A Martinezu je u trenutku dolaska na čelo CGT kao pozitivan poen ubilježeno što je prvi generalni sekretar koji u trenutku stupanja na dužnost nije član KPF. Ipak, tad je CGT navodno ultimativno zahtijevao da svi veći dnevni francuski listovi 26. maja objave njihovo saopštenje o Zakonu o radu i kad su ih svi odbili pozivajući se na slobodu štampe i demokratske principe, saopštenje je objavio samo Imanite, list KPF. CGT je našao način da ostali listovi ne izadju tog 26. maja. Naravno, francuski mediji nemaju (više) lijepu riječ o Martinezu.
