Kanadski tajkun austrijskog porekla Frenk Štronah najavio osnivanje stranke da bi vratio nacionalnu valutu šiling u opticaj.
Po proceni većine tamošnjih analitičara, rasprava „euro ili šiling” merodavno će uticati na celokupnu predizbornu kampanju u alpskoj republici – sve do izglasavanja novog parlamenta, u jesen 2013. godine.
Pokretač inicijative „Za povratak šilingu”, odnosno za istupanje iz evrozone, jeste kanadski multimilijarder austrijskog porekla Frenk Štronah. Predstavljajući novinarima novu političku stranku, čiji je osnivač, Štronah je najavio oštru kampanju protiv zajedničke evropske valute “koja malim državama (ekonomijama) donosi više problema nego koristi”.
Obraćanje ekscentričnog tajkuna medijima, poznatog po populističkim “izletima” u svet visoke politike sa obe strane Atlantika, izazvalo je pažnju širom EU.
Premda Štronahova stranka još nije osnovana, a javnosti nije saopšteno ni njeno buduće ime, u početak rada i u uspeh nove austrijske partije se ne sumnja. Jedini razlog, naime, za odlaganje zvanične registracije i čuvanje naziva u tajnosti jeste naum egocentričnog Štronaha. Partija bi trebalo da počne sa radom 6. septembra, na njegov osamdeseti rođendan.
Politički debi Frenka Štronaha na austrijskoj sceni nameće pitanje – ko je taj basnoslovni bogataš koji, o svom trošku, kreće u „krstaški rat” protiv evra. Poznavaocima političkih prilika na američkom severu, Štronah je poznat kao ktitor iz senke koji se, najpre, nesebično maša za džep, a potom traži – ustupke.
Zahvaljujući karijeri uporedivoj sa legendom o bogaćenju Aristotela Onazisa, Štronah je došao u poziciju da kao jedan od najbogatijih novih Kanađana postane glavni donator tamošnje Konzervativne stranke, a od 2005. prvi ktitor najstarije kanadske političke partije – Liberala Kanade.
Prema biografskim podacima, Frenk Štronah je rođen kao Franc Štrozak, ali je prezime promenio, jer Štrozak ima značenje – u prevodu – slamarica. U Kanadu se doselio pedesetih godina prošlog veka, sa dve stotine dolara u džepu. Sakupljao je zalutale loptice u jednom golf klubu i prao tanjire u kantini da bi, alatničar po struci, potom osnovao mehaničarsku radionicu u napuštenoj garaži.
Serijom patenata – poboljšanja u konstrukciji komponenti za automobilsku industriju – Štronah je katapultirao svoju kompaniju „Magna” u svetski vrh.
O današnjoj finansijskoj moći svedoči podatak da je pre godinu dana bio u pregovorima sa koncernom „Dženeral motors” i vladom u Berlinu oko preuzimanja nemačke fabrike automobila „Opel”.
Kao političar, Štronah nema mnogo iskustva i toga je svestan. Prepušta vođenje politike – profesionalcima. Svoju ulogu opisuje, kaže, zlatnim pravilom: „Ko ima novac, bira muziku.”
Tako je bilo u Kanadi, slično se ponavlja u Austriji. Štronah je „vrbovao” niz bivših i sadašnjih političara u Austriji, iz levog i desnog spektra. Njegovi lobisti su narodnjaci, slobodari, socijaldemokrate… Najpoznatiji lobista je bivši kancelar Franc Vranicki.
Štronahova prva politička savetnica je kćerka Belinda (46). Zahvaljujući očevim donacijama, Belinda Štronah je bila ministar u kanadskoj vladi premijera Pola Martina. Kako bečka štampa ističe, Belinda je već ispoljila želju za ostvarenjem prvog političkog cilja u Alpima. (politika.rs)
