Nakit, jahte, trkački automobili i luksuzni stanovi dio su sredstava za „pranje“ stotina milijardi funti „prljavog novca“ u Velikoj Britaniji, koji takođe prolazi kroz banke i preko više britanskih posrednika, kaže studija „Transparensi internešnela“.
„Velika Britanija je platforma za novac od korupcije širom svijeta“, navodi se u izvještaju o borbi protiv korupcije.
Taj novac od kriminala „pribavljen uz pomoć kompanija koje su registrovane u Velikoj Britaniji i njihovih ofšor finansijskih centara, ovdje se (u V.Britaniji) ulaže u luksuzne nekretnine, a koristi se za pristup prestižnim institucijama“, poput najcjenjenih univerziteta ili ustanova kulture što donatorima „daje status“, piše u izvještaju.
„Mada je teško utvrditi iznos prljavog novca koji ulazi u Ujedinjeno Kraljevstvo, Nacionalna agencija za kriminal (NCA) procjenjuje da više od 100 milijardi funti nelegalnih sredstava uđe svake godine“, nastavlja „Transparensi internešnel“.
Finansijske usluge moćnog londonskog „Sitija“ igraju vitalnu ulogu u tranzitu tog novca, što pokazuje studija koja je posebno pregledala 400 slučajeva korupcije u kojima su britanske finansijske usluge bile dio „pranja“ najmanje 325 milijardi funti s ilegalnog tržišta, od korupcije, pronevjere i drugog.
U izvještaju se pominje da je 421 nekretnina ukupne vrijednosti pet milijardi funti kupljena od „sumnjivog bogatstva“ što je samo „vrh ledenog brijega“, jer „87.000 nekretnina u Engleskoj i Velsu pripada kompanijama registrovanim u zemljama koje imaju bankarsku tajnu“.
Ukazuje se i na kupovinu jahti, nakita, luksuznih automobila i privatnih aviona, kao i skupe odjeće ili pribora u „Herodsu“, lože na „Stamford Bridžu“, stadionu londonskog fudbalskog kluba „Čelsi“.
NVO konstatuje da te kanale „pranja“ novca „sve više prihvataju političari i kompanije“, što utiče na borbu protiv korupcije, te preporučuje deset mjera da se spriječi da pojedinci i preduzeća prebacuju novac i „peru“ ga u Velikoj Britaniji.
Sa jedne strane, ukidanje bankarske tajne vlasništva na britanskim teritorijama gdje se to još praktikuje, poput Djevičanskih ostrva, i da se prestižne institucije kao što su univerziteti ili muzeji podstiču da utvrde etička pravila za prihvatanje ili odbijanje sredstava, a predlaže se i objavljivanje imena donatora.
Jačanje pravne odgovornosti preduzeća i pojedinaca takođe bi bilo snažan podsticaj za strožu provjeru porijekla sredstava, smatra „Transparensi internešnel“.
Izvor: Beta
