Kada govorimo o bogatašima, obično zamišljamo ljude čiji bankovni računi “pucaju” pod šestocifrenim brojkama, koji svakog mjeseca primaju desetine hiljada evra, koji voze Ferarije i Maseratije.
Istina je nešto drugačija, bar u Njemačkoj. Zvanično, u toj zemlji bogat je svako ko ima mjesečnu platu veću od 3.440 eura. Upravo je tako njemački Poslovni institut iz Kelna definisao 10 odsto najbogatijih u njemačkom društvu. Službeno – gornju, bogatu klasu.
Taj iznos neto zarade, nakon odbitka poreza i davanja državi, iako se ne čini pretjerano velikim, dostupan je tek svakom desetom Njemcu. Ali ta granica bogatstva važi samo za samce. Ako se govori o domaćinstvu bez djece, odnosno o bračnom paru, granica bogatstva je 5.160 eura, odnosno tek nešto više od 2.550 eura po supružniku.
Razlog tome je što se u domaćinstvu određeni troškovi plaćaju po jedinstvenoj cijeni, bez obzira na to koliko članova te usluge koristilo. Poput interneta, grijanja ili najma stana. Paradoksalno je, ali Njemci sebe ne doživljavaju bogatima.
Gotovo niko od onih koji imaju platu veću od 3.500 eura ne smatra sebe bogatim, samo pripadnikom srednje ili u najboljem slučaju više srednje klase. Ujedno, stvarni pripadnici srednje klase, koji primaju oko 1.870 eura mjesečno, nerijetko sebe smatraju ljudima na granici siromaštva. No, stvarnost je znatno drugačija. Upravo je tih 1.869 eura mjesečno srednje primanje u Njemačkoj, odnosno upravo polovina zaposlenih u toj državi prima toliki ili niži iznos, a druga polovina prima viši iznos.
Izvor: Blic
