Zemlje članice EU teže ka tome da do 2020. godine sve njihove nove zgrade budu potpuno energetski neutralne, odnosno da im emisija ugljenika bude svedena na nulu. Međutim, Norvežani nemaju namjeru da stanu samo na tome. Oni projektima svojih novih zgrada žele da riješe pitanje klimatske krize, što je posebno ambiciozno uzevši u obzir da gotovo niko na svijetu nema toliko hladne i mračne zime kao Norvežani.
Drugim riječima, ako ugljenični otisak u sred Skandinavije može da se svede na nulu, ne postoji razlog zašto to ne bi bilo moguće i u drugim državama.
Jedan od novijih projekata koji prati održive principe gradnje jeste Powerhouse, koncept energetski pozitivne zgrade iza kojeg stoji inovativni arhitektonski biro Snohetta. U vremenskom periodu od 60 godina, ova zgrada bi trebalo da generiše više obnovljive energije od ukupne količine potrebne za proizvodnju materijala od kojih će se praviti, zatim za njenu izgradnju, za odigravanje svakodnevnih aktivnosti u njoj i, na kraju, za njeno rušenje.
Najveća zgrada pod Powerhouse zastavom nići će u Trondhajmu naredne godine pod imenom Brattorkaia. Zamišljena je kao poslovna osmospratnica koja bi trebalo da proizvodi 485.000 kilovat-sati (kWh) godišnje (dok prosječni norveški dom troši oko 20.000 kWh godišnje). To zapravo znači da će Brattorkaia postati mini-elektrana koja će norvešku javnu mrežu moći da snabdijeva strujom.
Snohetta je nedavno predstavila projekat inovativnog hotela Svart koji će se graditi na jezeru Arktičkog polarnog kruga i koji će takođe generisati dovoljno energije za sopstveno rušenje. Nekoliko godina prije toga, ista biro je osmislio projekat ogledne kuće Zeb u kojoj je Istraživački centar za zgrade sa nultom emisijom vršio testove. Projekat Powerhoouse trebalo bi da bude kruna njihovog dosadašnjeg rada.
Skoro 3x manja potrošnja energije
Powerhouse Kjorbo trenutno je jedini njihov objekat dostupan za obilazak. Nalazi se u poslovnom naselju nadomak Osla i napravljena je mahom od recikliranih materijala. Njegovi veliki stakleni prozori su već godinama stari, baš kao i njegov betonski kostur, dok su paneli za izolaciju napravljeni od plastičnih flaša. Međutim, ono što ovaj projekat čini održivim su razna pametna rješenja implementirana u projekat. Na primjer, solarni paneli na krovu prikupljaju energiju tokom sunčanih dana, energetski bunari je čuvaju, a geotermalne pumpe koriste se za grijanje tokom izuzetno hladnih dana.
Postoji tu još nekoliko inženjerskih trikova koji štede energiju. Jedan od njih je svijetlo na senzor koje aktivira pokret korisnika u okolini zgrade, a zanimljivo je i to da otvor za ventilaciju u ovom objektu može da se koristi i u funkciji spiralnog stepeništa. Zgrada je obložena fasadom od paljenog drveta Shou Shugi Ban o kojoj nam je nedavno pričao novosadski arhitekta koji potpisuje projekat održivih malih kuća OIKOS.
Interesantno je da je prije rekonstrukcije originalna Kjorbo zgrada iz osamdesetiih trošila u prosjeku 250 kWh po metru kvadratnom, a danas samo 85. Njen energetski progres može da se prati na posebnoj stranici na internetu. Pogledajte i video o projektu:
