Kina i eurozona nemaju mnogo zajedničkog, ali dijele problem lokalnih banaka s nezvučnim poslovnim modelima koji nose visoki rizik. Konsolidacija bi bila zdrava u obje regije i dala bi podsticaj ekonomskom rastu. Ali lokalne banke obično su zaštićene lokalnim političkim interesima i tako često nastavljaju s radom dugo nakon što su trebale da budupripojene ili zatvorene, izvještava The Banker.
U Kini su uzburkane strasti sredinom novembra kada je Bloomberg objavio izvještaj da su finansijski regulatori “razmatrali podsticanje problematičnih zajmodavaca s manje od 100 mlrd. juana (14 milijardi dolara) imovine na spajanje ili restrukturiranje”.
Fitch je napomenuo da u Kini postoji 4000 banaka takve veličine koje čine 20% do 25% imovine bankarskog sistema.
“Te banke imaju lošu franšizu i obično imaju kombinaciju slabe kapitalizacije, niske profitabilnosti, snažnog uticaja lokalne samouprave i visokog kreditiranja povezanih lica, te veliku izloženost nekreditnim ulaganjima koja su u mnogim slučajevima veća od njihove knjige kredita”, komentirao je Fitch.
Ali od tada su stvari prošle mirno i treba brinuti što su politički interesi prevladali nad ekonomskim. Lokalne banke u cijelom svijetu često su pod nadzorom regionalnih vlada koje su vrlo zainteresirane zadržati ih kao instrumente politike, prenosi Indikator.ba
Eurozona ima sličan problem. Tamo su ultralabava monetarna politika Evropske centralne banke kao i ciljane operacije dugoročnog refinansiranja (TLTRO), osmišljene da pomognu manjim bankama u njihovom finansiranju, vještački održavale nekonkurentne igrače. TLTRO finansiranje procjenjuje se na oko 6% bankarske imovine u Španiji i Italiji.
