A boljim uslovima života nadaju se već decenijama stanovnici cijelog sjevera. No uprkos brojnim obećanjima mnogih vlada, oni koji žive u ovom dijelu države boljitak ne osjećaju. Naprotiv. Zato su prinuđeni da bolji život potraže negdje drugo.
Spakovan kofer, kupljena karta, a onda s vjerom u bolji život , sve više mladih sa sjevera napušta ognjište i odlazi preko granice. Možda “sunce tuđeg neba ne grije ljepše”, ali do posla i boljih plata, lakše se dolazi. No, preciznu statistiku koliko je mladih pošlo, nemamo.
“Veliki broj građana živi u inostranstvu, a boravište ima u opštinama na sjeveru, a državljani su druge države, da ne govorim oni koji su privremeno otišli da žive, tako da je taj broj baš ogroman i on se, na sjeveru, prema našim procjenama, kreće poslednjih 10 godina oko 40.000”, kazao je Almer Mekić.
Ukoliko su ti podaci tačni, to bi značilo da je u posljednjih 10 godina iz Crne Gore pošla cijela jedna opština.
“Konkretno, ne finansira se i ne ulaže se u ono što bi mlade zadržalo da ostanu da žive na sjeveru, a to je da se zaposle, jer vi kad ne možete svojoj porodici i sebi da obezbijedite egzistenciju da živite u tom gradu na sjeveru, vi tražite mjesto gdje ćete to da obezbijedite”, smatra Mekić.
Analitičar Predrag Drecun kazao je da je potrebna akcija Vlade, dobar plan i to je moguće napraviti u Crnoj Gori, “ali živimo u svijesti gdje je pojedinačni, partijski interes, iznad opšteg interesa”.
Drecun poručuje da država mora da napravi preciznu strategiju razvoja sjevera, kako bi dala razloga građanima da ostanu tamo.
“Potrebno je napraviti strategiju, koja podraazumijeva dobro povezivanje gradova na sjeveru, međusobno i sa Podgoricom. Druga faza bi bila izrada adekvatnih programa, od privrede, prvenstveno mislim na poljoprivredu, to više nije skup seljačkih gazdinstava, već proizvodnja, do pravljenja hrane”, kazao je on.
Dok se sve to ne realizuje, zaključuje Drecun, nastaviće se trend odlaska ljudi sa sjevera, koji ima i više nego dovoljno potencijala da ne bude tako.
