Kompanija Kroling iz Danilovgrada, u vlasništvu Željka Miškovića, novi je vlasnik atraktivnih i vrijednih nekretnina u srcu Boke Kotorske u Prčanju, jer je odlukom Vlade Republike Srbije nekretnine prčanjskog Instituta “Vrmac” dobila u zamjenu za svoju šestospratnicu u Beogradu.
Uprava za nekretnine upisala je u srijedu Kroling kao novog korisnika nekretnina u Prčanju, a za osnov sticanja navedena je „odluka državnog organa“. Vlada Srbije krajem decembra prošle godine odlučila je da imovina te države u Crnoj Gori čiji je korisnik Institut za rehabilitaciju iz Beograda – Institut „Vrmac“ ustupi Krolingu u razmjeni „po principu ekvivalentnih tržišnih vrijednosti“, za nepokretnost danilovgradske firme u centru Beograda (Ulica majke Jevrosime opština Stari grad).
Na toj lokaciji Kroling je vlasnik objekta koji ima šest spratova, prizemlje i podrum, ukupne površine 1.937,5 kvadrata. U zamjenu za tu zgradu, koja je prema procjeni srbijanskog Ministarstva finansija, vrijedna 3.698.100 eura, Kroling je dobio objekte hotela „Vrmac“ sa bungalovima i pratećim sadržajima, medicinski objekat Instituta na obali mora sa pomoćnim objektima, te zgrade „Njegoševa vila“ i „Ruski dom“ na Prčanju. Ukupna površina tih 28 zgrada i pripadajućeg zemljišta je 31.536 kvadrata.
Vrijednost svih objekata i zemljišta Instituta „Vrmac“ ovlašćeni procjenjivač Rajka Popović iz Podgorice, koju je decembra prošle godine angažovala Direkcija za imovinu Republike Srbije, iznosi 3.270.000 eura. To znači da je Popovićeva procijenila da sve zgrade i zemlja na izuzetno atraktivnim lokacijama „na pjeni od mora“ na Prčanju, vrijede tek oko 103 eura po kvadratu. Ministarstvo zdravlja Srbije tada je već imalo na stolu pismo namjere Krolinga iz septembra 2018. godine da ta firma kupi „Vrmac“, nakon čega Kroling početkom decembra, srbijanskoj Direkciji za imovinu predlaže razmjenu nepokretnosti u Beogradu i Prčanju.
Kroling je, kako piše u popratnoj dokumentaciji Vlade Srbije koju „Vijesti“ posjeduju, spreman da se, ako procijenjena vrijednost njegove nekretnine u Beogradu bude manja od one u vlasništvu države Srbije na Prčanju srbijanskoj Vladi doplati razliku, odnosno da se odrekne razlike u novcu ako zgrada u Beogradu bude vrednija od kompletne velike imovine na pjeni od mora u Boki.
Kroling bio spreman i da doplati novac srbijanskoj Vladi
“Razmjena predmetnih vrijednosti je opravdana jer Republika Srbija nema planirana i obezbijeđena sredstva za pribavljanje potrebne nepokretnosti (zgrada u Ulici majke Jevrosime u Beogradu) koja može služiti za smještaj državnih organa, organizacija, međunarodnih i domaćih organizacija, stranih predstavništava…, za koje postoji stalna potreba za adekvatnim poslovnim prostorom. Prostor koji se pribavlja u javnu svojinu, odgovara svojim karakteristikama, te je mogućnostima i pozicijom jedinstven na toj lokaciji centra grada u blizini najznačajnijih državnih institucija. Nepokretnost koja se pribavlja u javnu svojinu je u dobrom stanju, a vrijednost je oko 430 hiljada eura veća od procijenjene tržišne vrijednosti nepokretnosti u Crnoj Gori koja je u svojini Republike Srbije i koja nepokretnost je u lošem i dijelom ruševnom stanju, te bi eventualno dovođenje iste u funkciju, zahtijevalo velika novčana ulaganja“, piše u obrazloženju odluke Vlade Srbije od 27. decembra prošle godine o zamjeni nepokretnosti sa Krolingom.
Iako Vlada Srbije tvrdi da je Institut „Vrmac“ bio „u lošem stanju, dijelom ruševan i nefunkcionalan“, taj zdravstveno-ugostiteljski objekat je sve ovo vrijeme radio i zarađivao na tržištu, a njegove usluge prodavale su brojne turističke agencije iz zemlje i inostranstva. Dio starih njegovih objekata na Prčanju iako nije bio u dobrom stanju, koristio se cijelo vrijeme za smještaj porodica jednog broja radnika Instituta. Glavni objekat na Prčanju koji je kontinuirano na usluzi turistima, raspolaže salama za rekreaciju, velikim restoranom, uključujući bazen sa toplom morskom vodom i raznu medicinsku opremu budući da je sredinom prošlog vijeka poslovao kao lječilište za plućne bolesti, a kasnije kao ustanova zdravstveno-turističkog tipa. Tu su i sopstvena plaža i sportski tereni.
Opština Kotor vodi sudski spor zbog imovine Instituta “Vrmac”
Opština Kotor vodi sudski spor protiv beogradskog Instituta za rehabilitaciju u vezi imovine Instituta „Vrmac“. Opština je tvrdila da je Sporazumom o integraciji, iz 1989. godine, pravo vlasništva nad nekretninama Zavoda za rehabilitaciju „Vrmac” nije prešlo na Institut za rehabilitaciju Beograd. U tužbi je isticala da je Narodni odbor Sreza Bokokotorskog 1952. godine donio rješenje kojim osniva ugostiteljsko preduzeće „Vrmac” dajući mu na upravljanje osnovna sredstva vrijednosti 4.013.703 dinara i obrtna sredstva u iznosu od jednog miliona dinara.
Na osnovu toga je, kako se navodi u tužbi, NOSB-Savjet za privredu donijelo rješenje 30. 11. 1952. godine kojim se UP „Vrmac” upisuje u registar državnih privrednih preduzeća. Proširujući djelatnost UP „Vrmac” je prerastao u specijalizovanu zdravstvenu ustanovu „Vrmac” Prčanj, kasnije u Zavod za rehabilitaciju, a imovina koju je Narodni odbor Opštine Kotor dao na upravljanje i korišćenje, u zemljišnim knjigama upisuje se kao društvena svojina sa pravom upravljanje i korišćenja SZU „Vrmac” Prčanj.
Nekretnine Vrmca najviše izgrađene novcem iz Beograda
U tužbi Opštine Kotor je istaknuto da je članom 4 samoupravnog sporazuma o promjenama u organizovanju Radne organizacije donijetog 1989. godine, definisano da Institut Beograd „preuzima sva sredstva, prava i obaveze osnovnih organizacija RO „Vrmac” Prčanj, a kako isti nije imao prava vlasništva nad nekretninama, to nije mogao prenijeti više prava nego što ima, pa se upisano pravo vlasnosti „društvena svojina” nije moglo prenijeti na beogradski Institut“.
Iz Instituta za rehabilitaciju Beograd su tokom sudskog procesa naglašavali da Institut ima svojstvo javne ustanove jer je njegov osnivač Republika Srbija. Ukazivali su da su, prema zakonu o sredstvima u svojini RS i druge organizacije čiji je osnivač Republika Srbija, u državnoj svojini, pa da su nepoketnosti koje su predmet spora „eks lege” u državnoj svojini, a tuženi je njihov korisnik. Isticali su da je u ovoj parnici kao tuženi potrebno da bude označena i Republika Srbija kao titular prava svojine na predmetnim nepokretnostima.
Opština Kotor, tvrdili su iz Instituta, nije dokazala da je pravni sljedbenik NO Sreza Bokokotorskog, a raniji Zavod za rehabilitaciju „Vrmac” Prčanj bio je pravni sljedbenik UP Vrmac Prčanj. Posebno su ukazivali da nepokretnosti koje su predmet tužbe nisu ni postojale u vrijeme osnivanja UP „Vrmac” 1952. godine i da su objekti uglavnom izgrađeni znatno kasnije, najvećim dijelom nakon izvršene integracije i to sredstvima Instituta i SIZ-a zdravstvene zaštite iz Beograda.
Zaposleni zabrinuti za radna mjesta
U Institutu „Vrmac“ zaposlena su 32 radnika koji sada strepe za radna mjesta, jer još uvijek nije zvanično potpisan sporazum o promjeni poslodavca i preuzimanju zaposlenih između Instituta i Krolinga. Po tom dokumentu, danilovgradska firma trebalo bi da preuzme sve radnike sa novim ugovorima o radu koji ne mogu biti nepovoljniji za zaposlene od aktuelnih, te da aktuelni kolektivni ugovor koji važi u toj firmi nastavi da se primjenjuje još najmanje godinu.
Izvor: Vijesti