Na računima za utrošenu električnu energiju, koji građani dobijaju, nalazi se veliki broj stavki, kako bi svako od njih znao šta plaća i u kom iznosu, saopštila je ministarka ekonomije, Dragica Sekulić.
„Računi koje dobijaju građani imaju veiki broj stavki, ali je to i bila namjera – da svaka stavka bude jasna i transparentna“, rekla je Sekulić u Skupštini, odgovarajući na pitanje poslanika Demokratskog fronta (DF), Janka Vučinića.
Njega je zanimalo šta sve građani plaćaju preko računa za struju i zašto je njena cijena u Crnoj Gori najveća u regionu.
Sekulić je kazala da se na računima nalazi stavka za energiju – aktivnu i reaktivnu, za prenos i distribuciju, odnosno korišćenje mreže, kao i za gubitke i naknade za obnovljive izvore energije.
„Svaki građanin na tom računu može da vidi tačno šta plaća i u kom iznosu“, objasnila je Sekulić.
Ona je saopštila da je cijena električne energije u Hrvatskoj 30 odsto veća nego u Crnoj Gori.
„Prema podacima Eurostata, za jednu prosječnu zaradu u odnosu na cijenu električne energije, građanin u Crnoj Gori u jednakoj količini za jednaku platu može da kupi koliko i bilo koji građanin Evropske unije (EU)“, tvrdi Sekulić.
Kada je riječ o gubicima, ona je objasnila da je to uobičajena praksa i da se oni obračunavaju u cijelom svijetu, samo što se negdje, na nekom računu vide ili ne vide.
„Nije tačno da mi kao građani plaćamo ukupne gubitke. Plaćamo onoliko procenata koliko je regulator dozvolio da se nađe u tarifi“, rekla je Sekulić.
Ona je, na pitanje predstavnice posebnog kluba poslanika Anke Vukićević i poslanika Demokratske partije socijalista (DPS) Nikole Divanovića u vezi sa koncesijama i gradnjom malih hidroelektrana (mHE), odgovorila da Ministarsvo posljednja dva mjeseca radi na reviziji dokumentacije po osnovu izdatih koncesija, kako bi se riješili eventualni problemi ili obustavila gradnja.
„Mi ne radimo reviziju da bi sve projekte odbacili, već da one koji su dobri zadržimo i unaprijedimao“, poručila je Skeulić
Ona je podsjetila da je politika razvoja mHE doživjela reforme na nivou EU, što je neophodno i Crnoj Gori, a što podrazumijeva detaljnu reviziju postojeće dokumentacije i filtriranje projekata koji su ekonomski, ekološki i razvojno isplativi.
Sekulić je precizirala da je od 55 mHE za koje koncesionari imaju dozvole, izgrađeno 13, koje fuinkcionišu kako je predviđeno.
Ona je dodala da je proces davanja dovola za mHE kompleksan, ali da je nijedna nije mogla dobiti bez učešća lokalne javnosti i samouprave.
„Postoji određeno nezadovoljstvo građana, koji su navikli da te vodotoke koriste za svoje potrebe, što je potpuno opravdano, ali nije namjera Vlade da gradi nešto na štetu lokalne zajdenice i njeno protivljenje“, saopštila je Sekulić.
Ona je najavila da će sa kolegama obići sve lokacije na kojima se grade mHE kako bi se sagledali eventualni problemi građana.
Sekulić je, na pitanje poslanice Socijaldemokratske partije (SDP) Draginje Vuksanović Stanković u vezi sa ispunjavanjem obaveza Vlade prema bivšim radnicima cetinjskog Oboda, odgovorila da su one u potpunosti ispunjene.
„Vlada je, u prevdiđenim rokovima, ispunila sve svoje obaveze prema bivšim radnicima Oboda“, saopštila je Sekulić.
Ona je podsjetila da je Vlada 2008. godine radnicima Oboda ponudila sporazumni raskid radnog odnosa uz isplatu otpremnina, koje podrazumijevaju fiksni dio od 1,93 hiljade EUR i po 500 EUR za svaku godinu radnog staža, kao i povezivanje radnog staža.
Sekulić je saopštila da su tu ponudu prihvatili skoro svi radnici i da je Vlada preuzete obaveze izmirila.
„Otpremnine su isplaćene do 21. aprila 2008. godine, a ukupna sredstva po tom osnovu iznosila su 18 miliona EUR“, rekla je Sekulić.
Ona je dodala da je Vlada više puta raspisivala tendere za tu fabriku, ali da zainteresovanih nije bilo, nakon čega je u preduzeću otvoren stečajni postupak i pokrenut proces prodaje njegove imovine.
Sekulić je saopštila da se na posljednji javni poziv stečajne uprave za prodaju imovine Oboda javila Prijestonica Cetinje, koja namjerava da je, uz određena ulaganja, prilagodi kako bi se na tom prostoru napravila biznis zona i privukli insvestitori koji bi tu otvarali manje ili veće proizvodne pogone.
