Kompanija sa Novog Zelanda čiji zaposleni rade četiri dana nedjeljno a plaćaju ih pet, kaže da je eksperiment bio toliko uspješan da se nadaju trajnoj promjeni.

Firma Perpetual Guardian, koja se bavi fondovima, testamentima i nekretninama, navodi da je promjena dovela do poboljšanja produktivnosti njenih 240 zaposlenih koji sada više vremena provode sa porodicom, vježbaju, kuvaju i bave se baštovanstvom.

Firma je sprovela eksperiment – smanjivši radnu nedjelju sa 40 na 32 sada – u martu i aprilu ove godine i pozvala stručnjake da prouče rezultate.

Džerod Har, profesor sa oklandskog Univerziteta tehnologije, kaže da su zaposleni prijavili 24-postotno poboljšanje ravnoteže posla i privatnog života i da su se sa posla vraćali puni energije.

“Supervizori su naveli da je osoblje bilo kreativnije, da su bili više prisutni, dolazili na vrijeme, nisu išli na duge pauze ili izlazili ranije“, kaže Har. “Obim posla koji bi uradili im se zapravo nije promijenio dok su radili četiri umjesto pet dana.“

Slični eksperimenti u drugim zemljama su testirali koncept smanjenja radnih sati kao način poboljšavanja individualne produktivnosti. U Švedskoj, u Geteborgu uveden je, probe radi, šestosatni radni dan i zvaničnici su došli do zaključka da su zaposleni završavali isti obim posla, pa čak i više. Ali kada je 2000. Francuska uvela obaveznu radnu nedjelju od 35 sati, kompanije su se žalile da je konkurentnost smanjena i da gube novac jer moraju da unajmljuju dodatnu radnu snagu.

U slučaju kompanije Perpetual Guardian, zaposleni su rekli da ih je promjena motivisala da pronađu načine da povećaju produktivnost dok su u kancelariji. Sastanci su sa dva sata smanjeni na pola sata, na primjer.

“Shvatili su da su gubili vrijeme i počeli su pametnije da rade a ne više“, rekao je Har.

Endru Barns, osnivač kompanije, kaže da vjeruje da je on prvi poslodavac koji radnike plaća za 40 sati rada nedjeljno dok oni rade 32. Druge firme koje su dozvolile radnicima da rade kraće učinile su to tako da oni moraju da sabiju 40 sati rada u manje dana ili da rade za manju platu.

On kaže da će od politike kuće najviše koristi imati zaposlene majke, jer se one koje se vraćaju sa porodiljskog često odlučuju za kraće radno vrijeme a rade ekvivalent pune radne nedjelje.

Temi Barker, klijent menadžer u firmi, slaže se s tim.

Majka dvoje djece iz Oklanda Barker kaže da slobodan dan svake nedjelje provodi završavajući tekuće poslove i odlazeći na sastanke, zbog čega ima više vremena za porodicu vikendima.

Tokom kompanijske probe shvatila je da je često skakala sa zadatka na zadatak na poslu i da joj je koncentracija opadala.

“Pošto je fokus na produktivnosti, trudim se da uradim po jednu stvar i da joj se vratim svaki put kada osjetim da sam odlutala“, rekla je ona. “Na kraju svakog dana, osjećala sam se kao da sam uradila mnogo više.“

Ministar za rad Ijan Lie Galoej kaže da previše Novozelanđana radi prekovremeno i da je “sjajno vidjeti kompaniju koja je pronašla bolji način“.