Evropska unija saopštila je da će proizvođači pametnih telefona korisnicima morati da obezbijede lako izmjenjive baterije do 2027. godine.
Ove nove mjere – podržane od strane Evropskog parlamenta – mogle bi spasiti milione telefona od toga da završe na deponiji.
Svake godine, baci se preko 150 miliona pametnih telefona, te bi promjena koju bi donio ovaj novi zakon pomogla i u suzbijanju elektronskog otpada.
Koja su nova pravila Evropske unije?
Nova pravila koja nalaže ovaj zakon tražiće od proizvođača da redizajniraju telefone i druge elektronske uređaje, kako bi korisnici mogli jednostavno, bez prethodnog znanja i alata da zamijene baterije u svojim telefonima, tabletima i kamerama.
Takođe, sva električna vozila moraće da imaju digitalni pasoš i podatke o karbonskom otisku, dok će do 2031. godine morati da bude prikupljeno 61% otpada i 95% materijala iz starih baterija.
Šta je planirana zastarjelost i zbog čega predstavlja problem?
Planirana zastarelost je praksa proizvodnje proizvoda, kao što su mobilni telefoni, sa namjerom da se oni namjerno pokvare u kratkom vremenskom periodu. Ovo se obično postiže korišćenjem jeftinih materijala i komponenti niskog kvaliteta koji onemogućavaju funkcionalnost uređaja.
Planirana zastarjelost predstavlja problem iz nekoliko razloga. Prvo, ona dovodi do velike količine otpada jer potrošači moraju da zamijene svoje uređaje kad postanu neupotrebljivi ili zastarjeli. Ovaj otpad često završava na deponijama, gdje izaziva zagađenje podzemnih voda i zemljišta, a predstavlja i opasnost po životnu sredinu.
Drugo, planirana zastarelost prouzrokuje veliku potrošnju dragocjenih resursa, poput kobalta i litijuma, koji se koriste za baterije mobilnih telefona. Kako se potražnja za baterijama povećava, to dodatno opterećuje već ograničene zalihe ovih metala. Rudarenje ovih metala često ima negativne posljedice po lokalne zajednice i ekosisteme.
Treće, planirana zastarjelost ima i ekonomski uticaj na potrošače. Kada se uređaji namjerno pokvare ili postanu zastarjeli, potrošači su primorani da kupuju nove proizvode ili plaćaju popravke, što ih dodatno košta.
Konačno, planirana zastarjelost ima negativan uticaj na životnu sredinu, potrošnju resursa i finansijsku dobrobit potrošača. Zbog toga, sve veći broj ljudi i organizacija zagovara veću odgovornost proizvođača i implementaciju održivijih praksi u industriji elektronike.
Prema istraživanju Evropske komisije sprovedenom prošle godine, 77% građana Evropske unije radije bi popravilo svoje uređaje nego ih zamijenilo. Takođe, 79% njih smatra da proizvođači treba da olakšaju popravku digitalnih uređaja, pružajući bolji pristup pojedinačnim djelovima.
Izvor: Daily Green
