Nepoznati hakeri provalili su bazu sajta koji organizuje vanbračne prevare “Ashley Madison” od preko 36 miliona korisnika. Imena, adrese, seksualne sklonosti korisnika ugledale su svjetlost dana, a dvoje je zbog toga izvršilo samoubistvo. Izgleda da nepregledni, besplatni Internet kakvog znamo polako umire zbog loših zakona i regulacija, odnosno zbog svoje krhkosti koja se još više urušava pod napadom kriminalaca.
“Avid Life Media” kompanija koja posjeduje “Ashley Madison”, nudi 550 000 kanadskih dolara kao nagradu za informaciju koja može pomoći da se pronađu i uhapse osobe koje su hakovale bazu sajta. Ova kompanija zaposlila je brojne forenzičare i detektive koji bi ušli hakerima u trag.
Hakeri su prošlog mjeseca ukrali podatke korisnika, a prošle nedjelje objavili imena, adrese i brojeve telefona svih koji su platili kreditnom karticom da bi se ulogovali na sajt. I tu se priča ne završava. Jedan od direktora firme “Avid Life Media” Noel Biderman podnio je ostavku jer su objavljeni i njegovi mejlovi u kojima se otkriva da je i on sam umiješan u neke afere.
Kao da su predvidjeli ovu aferu, na nedavnoj održanoj godišnjoj konferenciji kompjuterske zaštite u Las Vegasu rečeno je da bi Internet morao da bude bezbjedan u razumnim granicama da bi uopšte bio funkcionalan, i to više nije mjesto revolucije kao prije 20 godina.
“Niko ne želi da ubije san o otvorenom Internetu, ali niko ne obraća pažnju na njegovu zaštitu”, rekla je Jenifer Granick, direktorka Građanskih sloboda na Stanford Univerzitetu, odsjek Internet i društvo. “Da li treba da brinemo zbog sljedećeg terorističkog napada u Njujorku, ili zbog advokata (novinara i ljudskih prava) koji bi trebalo da rade svoj posao?”, zapitala se.
Granick je govorila protiv federalnog odsjeka za Kompjuterske prevare i prestupe, koji dodjeljuju kazne i do 10 godina zatvora za prvi prestup. Oni ne rade ništa da kazne zemlje kao što je na primjer Kina koja naručuje sponzorisane napade na USA i glavne kompanije, zajedno sa ostalim opasnim hakerskim udarima. Hakeri ponekad provedu mjesece, pa i godine da bi se potpuno infiltrirali u sistem neke kompanije.
Internet nije mjesto za čuvanje tajni. Krađa ličnih podataka iz velikih kompanija i vladinih agencija dešava se toliko učestalo da se ovakvi prekršaji brzo zaborave. Ako vam je ukraden broj kreditne kartice, možete nabaviti drugi. Ako vam je lozinka provaljena, možete je promijeniti. Identifikovati hakere i prevarante je mnogo veći problem. Kompanije najčešće odustaju od potrage. Međutim, “Ashely Madison” krađa je drugačija, jer je uništila porodice i okončala karijere.
Ovaj događaj važna je lekcija kompanijama da obrate više pažnje na sigurnost i zaštitu podataka – tema o kojoj se mnogo priča a malo na tome radi. Kao da su hakeri korak ispred ili za petama. Ovo je takođe grubo buđenje za sve nas – Internet korisnike koji olako ostavljamo podatke o privatnosti online.
Ostaje da se vidi da li će i kako, ovaj događaj uticati na regulaciju Interneta, i ograničavanje njegovih sloboda.
Bizlife
