Brz rast cijena nekretnina od 2020. godine učinio je kupovinu stana nedostižnom za mnoge ljude danas, svuda u svijetu. Kupovina stana u Hongkongu je posebno skupa.
Hongkong je 14. godinu zaredom proglašen najnepristupačnijim gradom na svijetu, jer oni koji žive u njemu treba da rade više od dvije decenije da bi mogli da kupe stan u njemu.
Analiza koju je objavio Visual Capitalist uzela je u obzir prosječan broj godina potrebnih da kvalifikovani radnik radi kako bi priuštio stan od 60 kvadratnih metara u centru grada.
Cijena nekretnina srednje klase u centru Hongkonga u prosjeku iznosi 2.560 dolara po kvadratnom metru – znatno više od Njujorka, gdje se cijene kreću između 1.500 i 2.000 dolara po kvadratnom metru.
Iako su cijene nekretnina u Hongkongu pale na najniži nivo u posljednjih 12 godina u realnim uslovima, posjedovanje nekretnine ostaje nedostižno za većinu stanovnika.
Kako je u Evropi i Americi?
U međuvremenu, Pariz ima titulu najnepristupačnijeg grada u Evropi, uprkos tome što su cijene nekretnina pale za više od 20 odsto u odnosu na vrhunac nakon pandemije.
Zaposlenom sa prosječnim primanjima u Parizu trebalo bi 13 godina rada da priušti stan, dok bi onom u Londonu trebalo 12 godina.
U Njujorku, prosječna prodajna cijena stana na Menhetnu dostigla je gotovo 1,2 miliona dolara krajem 2023. godine, što je povećanje cijene po kvadratnom metru za čak 44 odsto u posljednjih deset godina.
Njujork je najnepristupačniji grad u Americi, gdje je potrebno da se radi osam godina da bi se kupio stan u centru grada. U Tokiju, za kupovinu stana sada je potrebno raditi za prosječnu platu 14 godina, što i ovaj japanski grad svrstava među najnepristupačnije gradove na svijetu.
Na osnovu podataka iz UBS Global Real Estate Bubble Index-a za 2024. godinu, po 10 godina rada za prosječne plate u tim državama potrebno je za stan u centru Singapura i Tel Aviva, devet za stan u Sidneju, a po osam za stanove u Cirihu, Minhenu, Vankuveru i Sao Paolu. Za stan u Los Anđelesu, Ženevi i Amsterdamu potrebno je sedam godina rada.
