Ruski predsjednik Vladimir Putin je od svog dolaska u Kremlj, prije 14 godine, okružen bliskim prijateljima. Oni su raspoređeni u dvije frakcije: “sokolove” i “golubove”. Ali, jedna od frakcija je sve uticajnija.
Na Zapadu jedva da tko poznaje tvrdolinijaše iz Kremlja. Oni zaziru od pažnje i nerado daju intervjue. Kurs konfrontacije sa Zapadom već mjesecima ne određuje sam Vladimir Putin. Naime, postoji mali uski krug prijatelja koji su bliski šefu Kremlja i štite njegov tvrdolinijski kurs.
“Politbiro 2.0” naziva ih poznati ruski politički savjetnik Evgenij Minčenko – aludirajući na Sovjetski Savez, kada je država vođena od strane uticajnog rukovodstva partijskih funkcionera. Ti ljudi oko Putina su, smatra on, utjiajniji nego ikada.
“‘Sokolovi’ se trenutno nalaze u prednosti“, rekao je stučnjaku za Rusiju i šef konsultantske kompanije Eurasia Group Ian Bremmer u intervjuu za DW. Razlog za to su, kako je rekao, to što „Sokolovi“ imaju jače pozicije kada je riječ o geopolitičkim pitanjima.
“Konfrontacija sa Zapadom zbog Ukrajine će biti vođena ekstremnim nacionalističkim i revanšističkim tonovima. Putinu je ovdje važnija geopolitika od ekonomije. ‘Golubovi’ pak pripadaju ekonomskom bloku ruske elite i njihov uticaj na tu politiku je vrlo mali“, kaže Bremmer.
Prema Minčenku trenutno tri čovjeka imaju najveći uticaj na Putina i politiku Kremlja.
“U posljednje vrijeme su Sergej Ivanov, Sergej Šojgu i Igor Sečin postali jači. Oni su glavni profiteri od čvrstog kursa Kremlja“, kaže ovaj politički savjetnik.
Sergej Šojgu je nakon Putina najomiljeniji ruski političar. Od studenog 2012. godine on je ministar obrane. Bivši KGB-ovac i dugogodišnji Putinov prijatelj Sergej Ivanov je šef predsjedničke kancelarije. A Igor Sečin, bivši obavještajac i jedan od najpovjerljivijih Putinovih ljudi je šef najvećeg državnog naftnog koncerna Rosnefta.
Sva trojica su zastupnici takozvanih “Silovikija”. Tako se u Rusiji nazivaju gotovo svi koji nose uniformu. Najmoćniji “Silovikiji” su vođe ministarstava unutarnjih poslova i obrane, ali i i tajnih službi. Putin, nekadašnji KGB-ovac, takođe se ubraja među njih. Ex-“Siloviki” ne postoje. To objašnjava zašto grupaoko Igor Sečina, iako nije dio službenih struktura moći, ima veliki uticaj na sigurnosni blok, smatra Minčenko.
Konfrontacija sa Zapadom je ovaj unutrašnji krug oko Putina učinila još užim, smatra Bremmer.
“Većina njih su se već našli na udaru sankcija EU i SAD-a. Ali, kao što smo vidjeli, te mjere su imale mali učinak“, kaže on i ističe kako su one samo povećale njihovu zavisnost o Putinu.
U “Politbirou 2.0” se malo toga promijenilo zbog sankcija, vjeruje Minčenko. Pored Sečina, Šojgua i Ivanova, više uticaju su dobili prije svega lojalni oligarsi.
“Uslijed slabe spoljnje konjunkture su važnije figure u Politbirou dobile visoke odštete. To su, prije svih, braća Kovalčuk i Rotenberg te Genadi Timčenko”, ističe ruski politolog. Putinu bliski poduzetnici su postali bogati zahvaljujući poslovnim ugovorima potpisanim s državom. Danas se oni nalaze na popisu za sankcije Zapada.
Uticaj ruskih tvrdolinijaša se ne smije precijeniti, naglasio je Minčenko.
“Da su „Sokolovi“ osvojili nadmoć, ruske snage bi već bile u Kijevu. To bi bila pobjeda „Sokolova“, smatra ovaj stručnjak. On ne vjeruje da postoji zatvorena struja “Silovikija” u Kremlju.
“Postoje grupe koje međusobno konkuriraju i žele ostvariti svoj uticaj“, kaže Minčenko.
I Ian Bremmer je oprezan kada je riječ o procjeni uloge “Silovikija”. On je uvjeren da razvoj situacije u današnjoj Rusiji određuju konzervativci. No, istovremeno smatra da je pogrešno pripisivati preveliku važnost uticaja na rusku politiku ljudima oko Putina.
“Nju određuje sam Putin i nekolicina iz njegovog okruženja“, kaže Bremmer.
