Predsednik Kine Si Đinping je juče po prvi put posjetio sjedište EU u Briselu, a njegova svita na tom putovanju obuhvata više od 200 uglednih kineskih biznismena.
Prilikom ovog evropskog “blic-kriga” kineskih magnata predvođenih predsjednikom Đinpingom već je potpisano nekoliko izuzetno lukrativnih poslovnih ugovora, između ostalih više milijardi vrijedne porudžbine aviona i automobila od njemačkih i francuskih proizvođača. Krajnji cilj obimne posjete poslovnog i političkog krema Kine sjedištu EU je postizanje novog sveobuhvatnog trgovinskog sporazuma između dva velika tržišta. Zauzvrat, Herman van Rompej i ostali evropski parlametarci se nadaju da će izdejstvovati konačno otvaranje kineskog tržišta za strane investitore.
[widgets_on_pages id=”Baner”]
Između Kine i EU se godišnje razmjeni dobara u iznosu od čak 588,6 milijardi američkih dolara, odnosno 1,6 milijarda dnevno, prenosi CNN. Naravno, u trgovinskoj razmjeni znatno je uspješnija Kina: kineski izvoz u EU iznosi 386 milijardi dolara (16,6% ukupnog EU uvoza), naspram 204 milijarde dolara robe koje EU izveze u Kinu (11,7% ukupnog kineskog uvoza).
Evropljani su najviše zainteresovani za promovisanje svoje auto-industrije. U izvještaju Evropske komisije o Kini navodi se da “čak 20 miliona kineskih domaćinstava godišnje prelazi prag prihoda od 13.500 dolara, čime postaju potencijalni kupci ekonomskih modela evropske auto-industrije”. Kako bi postigli ovaj proboj, EU poslanici se nadaju olakšanoj regulativi za uvoz i distribuciju automobila na kineskom tlu. Kina je drugo po veličini izvozno tržište za EU, odmah iza Sjedinjenih Država. Ali kada su u pitanju direktne strane investicije, samo 2% investicija u Kini dolazi iz evropskog bloka.
S druge strane, Kinezi su još ranije najavili da će ulagati 100 milijardi godišnje u istočno-evropske zemlje, počev od 2015. godine, a eksperti misle da će ovaj kineski novac dobro doći oporavku evropske ekonomije.
Doduše, u prethodnih nekoliko godina bilo je i trgovinskih sukoba na relaciji Kina-EU, od kojih je najzvučniji bio “rat solarnim panelima” kada su kineski jeftini solarni paneli doveli evropske proizvođače na rub egzistencije, pa su evropska regulatorna tijela uzvratila visokim carinama na iste, na šta su Kinezi opet odgovorili povećanjem carine i taksi na evropska vina.
