Februar 1989 – Februar je tradicionalno mjesec kada najviše posla imaju poreznici. Naime, 31. januara je bio posljednji rok za prijavu ukupnih prihoda koji su redovnim poslom i dopunskom djelatnošću ostvareni u toku prošle godine.

Iako svi podaci u opštinskim i gradskim upravama prihoda još nisu do kraja sređeni, već sada se sa sigurnošću može primijetiti da se dosadašnja slika profila yu-bogataša ponovila i u 1988. godini.

Naime, uvjerljivo najveće prihode prijavljivali su privatni ugostitelji, pjevači i kompazitori narodne muzike, trgovački putnici, predstavnici stranih firmi, fudbaleri, te poneki likovni umjetnici, novinari i sveučilišni profesori.

Političara na top listama najbogatijih Jugoslavena po svemu sudeći – nema.

Inače poreska osnovica nije jednaka za cijelu Jugoslaviju. Ona se izračunava po slijedećoj formuli: prosječni lični dohodak (u republici) puta tri.

Tako je najveća poreska osnovica u zemlji u Ljubljani i iznosi 28 miliona dinara.

Tu je najveći prihod, u iznosu od 77 miliona dinara, prijavio akademski kipar.

U Beogradu je rekorder pjevač narodne muzike koji je prijavio zaradu od 142 miliona dinara.

U Zagrebu – trgovački predstavnik sa 61 milion dinara. Govorimo, naravno, o novim dinarima.

No, apsolutni rekorder je jedan privatni ugostitelj iz Skoplja. On je prijavio da je u 1988. godini ostvario zaradu od 171 miliona dinara, odnosno 17,1 starih milijardi dinara.

Imena najbogatijih Jugoslavena se međutim, čuvaju u najstrožoj konspiraciji – TOP pita zašto?

Napisao: V. Krulčić (TOP, 1989.)

Izvor: Yugopapir.com