Prema istraživanju industrijalizovanih nacija koje je sprovela OECD, osobe sa niskim primanjima u Sjedinjenim Američkim Državama spadaju među one koje se najviše bore sa troškovima stanovanja. Gotovo polovina svih stanovnika SAD-a sa niskim primanjima troši više od 40 odsto svojih prihoda na stanovanje. Ovo stavlja SAD među zemlje sa najmanje pristupačnim tržištem nekretnina u okviru OECD-a, gdje su ispred samo zemlje Latinske Amerike, poput Čilea i Kolumbije. Opšte je prihvaćeno da bi maksimalno 30 odsto, odnosno trećina prihoda nakon oporezivanja, trebalo da bude izdvojeno za troškove stanovanja.
Podaci se odnose na privatne zakupce (i vlasnike sa hipotekama), jer se od onih koji koriste subvencionisano stanovanje očekuje da nemaju prekomjerna opterećenja troškovima stanarine. Iako OECD nema uporedne podatke o tome koliko stanovnika SAD-a plaća subvencionisanu rentu, podaci Ministarstva za stanovanje i urbani razvoj sugerišu da oko 3 odsto Amerikanaca koristi pomoć ovog ministarstva za stanovanje.
Podaci takođe pokazuju nesposobnost Amerikanaca sa niskim primanjima da kupe sopstveni dom umjesto da plaćaju visoke rente. Iako ovo može djelovati kontraintuitivno, kupovina umjesto rentiranja je, ili je bar bila, način da se izađe iz opterećenja rentom za osobe sa niskim primanjima u nekoliko zemalja OECD-a. U mnogim mjestima sa visokim troškovima stanovanja, opterećujuće hipoteke su zapravo rjeđe nego opterećujuće rente – ali to može biti i zbog toga što fiksne hipotekarne rate ostaju iste godinama, dok se povećanja rente odražavaju u podacima odmah. U SAD-u, vlasnici hipotekarnih kredita sa niskim primanjima i dalje su bili preopterećeni svojim uplatama u 43 odsto slučajeva, gdje su ispred samo Čile, Kolumbija i Kostarika (44-58 odsto), kao i skupi Luksemburg (52 odsto). Američki broj je bio izjednačen sa Novim Zelandom (43 odsto).
Izvor: Statista
