Ekonomski analitičari najavljuju donekle bolje okolnosti za globalni privredni rast, međutim, taj optimizam se ne odnosi na Evropu. O energentima i inflaciji se već mjesecima naširoko govori, ali u javnosti se manje pominje činjenica da je, zbog ukrajinske krize, Evropi okrnjen status stabilnog tržišta. Zbog povlastica koje sada investitori dobijaju u SAD, postoji bojazan i da će evropsko tržište postati još manje atraktivno za ulaganja.

Posle pandemije, nestašice sirovina, problema sa transportom, izbijanja rata u Ukrajini, energetske nestabilnosti, visoke inflacije, ove godine nastupaju nešto bolje okolnosti, doduše u različitoj mjeri na različitim tržištima, predviđaju u globalnoj kompaniji Coface, koja se bavi osiguranjem potraživanja i upravljanjem rizicima. Ksavijer Durand, direktor ove kompanije je u najavi za publikaciju „Coface analiza rizika u državama i privrednim sektorima za 2023. godinu“ istakao da će se rast većine razvijenih privreda ove godine kretati oko nule, a Sjedinjenih Američkih Država nešto ispod jedan posto. „Rast globalne ekonomije će predvoditi zemlje u razvoju, posebno one proizvodne. Njima ’idu na ruku’ smanjene aktivnosti zapadnih centralnih banaka ali i otvaranje kineske ekonomije, odnosno ukidanje kovid ograničenja u toj zemlji“, naveo je Durand.

Kina je trenutno u centru pažnje cijelog svijeta. Očekivalo se da će u najmnogoljudnijoj zemlji na planeti novi talas pandemije dostići vrhunac ovog proljeća, ali da će se nakon toga situacija stabilizovati, što će pratiti ubrzavanje ekonomskog rasta. Oporavku će u velikoj mjeri doprinijeti rast domaće tražnje, budući da su kineski građani u proteklih nekoliko godina uštedjeli novac koji će sa normalizovanjem zdravstvene situacije moći mnogo više da troše. Jačanje kineske ekonomije će se odraziti na cijeli svijet, pošto će proizvodni pogoni u toj zemlji trošiti i više energenata. Prema procjenama analitičara, to je jedan od većih rizika za Evropu jer će morati da se nadmeće sa Kinom za energente na svjetskom tržištu, posebno u drugom dijelu 2023. godine, za koji se najavljuje hladnija zima od ove koja upravo prolazi.

I to je samo jedan u nizu problema, naročito kada se prognozira situacija na Starom kontinentu. „Iako se predviđa blagi oporavak globalne ekonomije, i ove godine ćemo se suočavati sa inflacijom i energetskom krizom. Ovdje je važno napomenuti da energetski problemi nisu posljedica samo sankcija koje su uvedene Rusiji, već i nedovoljnih ulaganja u energetski sektor, što je, posebno u Evropi, postalo hronična sistemska boljka. Na energetsku krizu takođe utiče i težnja ka dekarbonizaciji. Kada govorimo o inflaciji, iako ona usporava, trebalo bi imati u vidu da to može biti samo kratkotrajan trend, i da bi cijene posle potpunog otvaranja ekonomija mogle ponovo početi da rastu. Šta više, postoji mogućnost da ćemo ući u novi, strukturno viši režim inflacije“, tvrdi Durand.

Učesnici konferencije posvećene najvećim rizicima po svjetsku ekonomiju u ovoj godini, koju je kompanija Coface organizovala u februaru, naveli su da Evropi prijete i opasnosti kao što su geopolitička fragmentacija, klimatske promjene, epidemijski rizici…

„Jedan od takvih rizika predstavljaju i sve veće tenzije između SAD i Kine zbog Tajvana, ali to nije jedino geopolitičko žarište. Imajući u vidu da je prošle godine porastao broj zemalja kojima su SAD i druge zapadne države uvele sankcije, ove godine nije isključeno da sankcionisane zemlje formiraju svoj energetski blok. Mislim na zemlje koje su veliki proizvođači energenata kao što su Rusija, Iran, Venecuela i druge“, naveo je na pomenutoj konferenciji Tomas Gomard, direktor Francuskog instituta za spoljne poslove.

Rat u Ukrajini promijenio percepciju Evrope

Ono što se na makro nivou dešava u svijetu još je vidljivije u Evropi, gdje rastu netrpeljivost, nacionalizam, protekcionizam, ukratko – deglobalizacija u malom. Sve to se dešava na najvećem ujedinjenom tržištu na svijetu, čiju stabilnost smo decenijama unazad uzimali „zdravo za gotovo“, ne pomišljajući da bi na njemu moglo da dođe do ovako velikih ekonomskih i političkih potresa kao što se sad dešava zbog izbijanja rata u Ukrajini, istaknuto je na konferenciji.

O energentima i inflaciji se već mjesecima naširoko govori. Ali u javnosti se manje pominje činjenica da je, zbog ukrajinske krize, Evropi okrnjen status stabilnog tržišta, jer se na nju sada u svjetskim razmjerama gleda drugačije, bilo da su u pitanju obični građani ili investitori.

To potvrđuje i procjena rizika za 162 tržišta koju Coface objavljuje svake godine, rangirajući rizike od veoma niskih do veoma visokih ocjenama A1, A2, A3, A4, B, C i D. Naime, u 2022. godini dobar dio evropskih zemalja proglašen je rizičnijim nego u 2021. godini koja je prethodila ratu. Ukrajina i Bosna i Hercegovina su u obe godine važile za izuzetno rizično tržište (D), ali je u 2022. ovu neslavnu titulu ponijela i Belorusija. Srbija je pogoršala plasman, pa je iz kategorije povišenog rizika prešla u status visokog rizika (C). U zoni povišenog rizika (B) našle su se Italija, Rumunija, Bugarska, Sjeverna Makedonija i Grčka. I neke razvijenije zemlje, poput Austrije, Njemačke, Francuske i Španije, prešle su sa nivoa A2 na A3.

Ove skraćenice postaju jasnije ako se ima u vidu da svaka ocjena rizičnosti koja je viša od A2 za investitore znači da moraju preduzeti mjere predostrožnosti prilikom ulaganja. Dakle, veliki broj evropskih zemalja više nije tako perspektivan za investicije kao što je bio. U zelenoj teritoriji (A1 i A2, što znači veoma nizak i nizak rizik) ostale su samo Norveška, Švajcarska, Danska, Švedska i Finska. Poređenja radi, Sjedinjene Američke Države i Kanada se nalaze u zelenoj zoni, kao i Japan i Južna Koreja.

Pored toga što je Evropa postala rizičnija destinacija za ulaganja, investitore bi sa njenog tržišta dodatno mogla da odvuče i primjena američkog Zakona o smanjenju inflacije, koji je usvojen prošle godine. Taj zakon kaže da će SAD izdvojiti 370 milijardi dolara za podršku kompanijama da smanje potrošnju energije ali i za druge „zelene“ povlastice. Evropska unija je, povodom ovakvog poteza SAD, sazvala sastanak ministara finansija svih zemljama članica koji su, između ostalog, zaključili da je najmanje devet tačaka pomenutog zakona u suprotnosti sa pravilima međunarodne trgovine.

Evropski čelnici strahuju da će investitori otići tamo gdje im je jefitnije poslovanje, što je već počelo da se dešava – kompanija Tesla je objavila da razmatra da li će nastaviti sa ulaganjima u Evropi, a slične najave stižu i od evropskih firmi poput Nortvolta, Linde, Folksvagena i drugih.

Šta kažu brojke?

Evropska komisija je krajem februara revidirala prognozu ovogodišnjeg ekonomskog rasta EU sa 0,3% na 0,8%, dok će u eurozoni on iznositi 0,9%. Navela je i da ne očekuje recesiju u prvom tromjesečju godine, koju su analitičari prethodno predviđali. Ipak, u saopštenju se ističe da treba oprezno pratiti razvoj situacije. Razlozi za oprez su rast bazne inflacije u januaru, očekivanja da će kamatne stope nastaviti da rastu, kao i rizik da cijene gasa, koje su nedavno pale, ponovo poskupe u zavisnosti od razvoja situacije u Ukrajini.

Prognoza Evropske komisije je približna prognozi Međunarodnog monetarnog fonda, koji za eurozonu predviđa ekonomski rast od 0,7%. Međutim, kada se ova predviđanja uporede sa onima za globalnu ekonomiju, koja će u 2023. porasti za 2,9%, postaje jasno da Evropa ima zaista veliki balast na svojim leđima.

Biznis & finansije 207, mart 2023.