Evropska unija nakon izgubljene decenije želi da preokrene trend slabljenja industrijske proizvodnje koja je gotovo zamrla i tom će se pitanju posvetiti na summitu u martu, pišu evropski mediji.
Zadnjih nekoliko godina, Evropska komisija najglasnija je evropska institucija u pozivima za obnovu evropske industrije.
Povjerenik za industriju i poduzetništvo Antonio Tajani izišao je kao pobjednik iz interne rasprave u Komisiji u kojoj su na jednoj strani zagovornici industrije, a na drugoj ekolozi, čije se politike kritikuju da guše ekonomiju.
[widgets_on_pages id=”Baner”]
Finansijska i socijalna kriza pomogla je Tajaniju da njegova poruka dopre do ljudi. Budući da je nezaposlenost širom Evrope veća od 10 posto, sve više evropskih građana i čelnika uvjereno je da Evropa ponovno treba ozbiljnu industrijsku politiku kako bi zaustavila odliv proizvodnje u Aziju.
Od 2010., Komisija svake dvije godine izlazi sa strategijama za reindustrijalizaciju Evrope, izdvajajući tehnološke napretke poput naprednih elektroenergetskih mreža ili 3D pisača. Zadnji takav dokument, objavljen u januaru ove godine, nosi simboličan naslov “Za evropsku industrijsku renesansu”.
Industrijska proizvodnja trebala bi do 2020. ostvarivati 20 posto evropskog BDP-a, no taj cilj, za razliku od smanjenja emisije C02 za 20 posto, nije obvezujući.
Industrijska proizvodnja imala je na početku stoljeća udio od gotovo 18 posto u evropskom BDP-u, no on se smanjio na oko 15 posto. Proizvodnja je sada na nivou od prije deset godina.
Povećani udio uslužnog sektora u evropskoj ekonomiji jednim dijelom objašnjava silazni trend evropske industrijske proizvodnje, koju teško pogađaju izdvajanje nekih djelatnosti (engl. outsourcing) i preseljenje proizvodnje na druge lokacije podstaknuti visokim porezima i visokim troškovima energije i rada u Evropi.
Čini se da je val selidbe proizvodnje u druge zemlje sada stigao do svoga kraja ili se čak preokrenuo jer su proizvođači shvatili mane kineske državne kontrole nad ekonomijom i slabe indijske infrastrukture, a i troškovi rada u tim zemljama počeli su rasti.
No, Evropa se hitno mora prilagoditi novim potrebama industrije ako želi ponovno privući kompanije koje su je napustile u potrazi za boljim uslovima.
Evropski čelnici raspravljaće o svim tim pitanjima na samitu u Bruxellesu 20. i 21. marta.
Odluke u prilog industrije neće biti neutralne za druge sektore jer zahtijevaju usklađivanje cijele evropske ekonomije s potrebama industrije. No Komisija ističe da može da mobiliše strukturne fondove kako bi pomogla u toj tranziciji. Veći dio evropskih strukturnih fondova sada se može koristiti za inovacije i industriju umjesto za uslužnu ekonomiju utemeljenu na znanju o kojoj je Bruxelles sanjao prije deset godina.
Onima koji su skeptični u pogledu takvog zaokreta, Komisija odgovara da svako novo radno mjesto u proizvodnji stvara 0,5 do 2 radna mjesta u drugim sektorima.
Da bi se ta strategija ostvarila, evropski čelnici moraće da pošalju jasan, nedvosmislen signal u tom smjeru. No čak i tada to će biti tek početak puta jer bi izbori za Evropski parlament u maju i nova Komisija koja će preuzeti dužnost na jesen mogli nametnuti druge prioritete. Važnu ulogu u tome imaće država koja dobije portfelj za industriju u novoj Komisiji.
Podsticaj se očekuje i od Italije koja će presijedati EU-om u drugoj polovini godine kada se budu birali novi čelnici evropskih institucija. Italija ima drugu najveću industrijsku proizvodnju u EU nakon Njemačke i petu u svijetu, piše EurActiv, prenosi Business.hr.
