U Velikoj Britaniji bi desetine hiljada zaposlenih u bankarstvu mogle da ostanu bez posla zbog odluke o istupanju iz EU.
Glavni problem je neizvjesnost u pogledu odnosa Velike Britanije i EU nakon istupanja, upozorava se u izvještaju o uticaju Bregzita na finansijske usluge članova odbora britanskog Doma lordova.
Na članove odbora za Bregzit snažno je uticala poruka koju su dobili u stručnim krugovima da finansijske institucije ne mogu da čekaju okončanje pregovora o istupanju iz EU 2019. godine da bi sa izvjesnošću znali da li će i nakon istupanja Britanije moći iz Londona da trguju na jedinstvenom tržištu, prenio je list “Gardijan”.
Ovaj odbor, jedan od nekoliko onih koji su dobili zadatak da razmotre uticaj Bregzita u različitim sektorima, dobio je upozorenje da će već naredne godine velike banke početi da donose odluke o budućim aktivnostima u kontekstu Bregzita zbog toga što je je za prekid značajnih finansijskih aranžmana potrebna čitava godina.
Procjene o broju radnih mjesta koja bi mogla biti izgubljena i preći u kontinentalnu Evropu varira, a najdramatičnija je procjena po naružbini Londonske berze, koju je izradila konsultantska kuća Ernst end Jang (EY), da je u pitanju čak 200.000 radnih mjesta.
Glavno pitanje za bankarski sektor je kakvi će nakon Bregzita biti odnosi bivše članice i EU, odnosno da li će Velika Britanija i dalje imati pristup jedinstvenom tržištu, što znači da bi finansijske firme na teritoriji Britanije zadržale takozvani evropski pasoš, koji im omogućava da u Uniji prodaju proizvode i usluge bez prepreka i obaveze da otvaraju filijale.
Nedavno istraživanje međunarodne pravne kancelarije Gauling WLG pokazalo je i da o izmještanju ne razmišljaju samo firme u finansijskom sektoru.
Kako je prenio list “Independent”, skoro 40 odsto američkih firmi sa sjedištem u EU navodi da zbog Bregzita razmatra prebacivanje u drugu članicu EU, i upozorava da će istupanje uticati i na odnose Britanije i SAD.
Pored finansijskih usluga, koje su očekivano među sektorima u kojima su firme najspremnije za pakovanje kofera, pogođeni su i sektori hrane i pića.
Iz ovoga je jasno zašto raste pritisak na vladu Britanije da pruži više detalja o planu za istupanje, u čemu bi trebalo da pomognu i izvještaji odbora Domu lordova, gornjem domu britanskog parlamenta.
Mišljenja članova britanske vlade o prelaznim periodima, koji bi bili dobri za očuvanje predvidivosti, razlikuju se, jer neki smatraju da su potrebni pošto je nemoguće postići i dogovor o novim ekonomskim odnosima sa EU do kraja 2018, dok drugi misle da je sasvim u redu vratiti se na pravila Svjetske trgovinske organizacije, i sa tog polazišta pregovarati o budućim odnosima.
Ministar finansija Filip Hamond je u ponedeljak postao najglasniji zastupnik prelaznog ugovora, dok ministar za Bregzit Dejvid Dejvis (David Davis) smatra da to nije neophodno.
Britanski “Telegraf”, međutim, prenosi da je, za sada u nezvaničnim razgovorima, i Dejvis prihvatio značaj prelaznih ugovora i da je na sastancima sa zvaničnicima EU i nekim funkcionerima u bankarstvu naveo da nije protivnik ovakvog sporazuma koji bi omogućio da se premosti period od formalnog istupanja do uspostavljanja novih trgovinskih odnosa.
U EU, bar zvanično, odbacuju mogućnost tranzicionih sporazuma i drugih načina da se Londonu izađe u susret prije postizanja dogovora o budućim odnosima. Brisel smatra da zadržavanje pristupa jedinstvenom tržištu ide u paketu sa slobodnim kretanjem ljudi.
B92
