Velika četvorka – tako bi mogli da se označe biznismeni koje časopis Forbs “vodi” kao najbogatije biznismene u regionu. Hrvat Ivica Todorić, vlasnik “Agrokora”, čije bogatstvo je prije kupovine slovenačkog Merkatora procijenjeno na 581 miliona eura, srpski biznismen Miodrag Kostić, Hrvat Emil Tedeski i Slovenac Sandi Češko.
Ivica Todorić
Todorićeva kompanija “Agrokor” kupila je nedavno većinski paket (53,12%) akcija slovenačkog “Mercator”-a, čime je ovaj gigant praktično postao najveći u proizvodnji i prodaji hrane, a jedan od najbogatijih ljudi Balkana je svojim bogatstvom otvorio veliki broj firmi koje zapošljavaju više od 30.000 ljudi.
Rođen je u Zagrebu 1951. godine, a za njegovu karijeru je, prema pisanju hrvatske štampe, najodgovorniji otac Ante, koji se nekada nalazio na čelu firme “Agrokombinat”, ali je 1971. optužen za pljačku šest miliona njemačkih maraka, koje je navodno dao Matici hrvatskoj za kupovinu oružja. Proglašen je krivim i bio je četiri godine u zatvoru.
Sin i otac su biznis u bivšoj Jugoslaviji započeli proizvodnjom cvijeća, a potom i voća i povrća. Svoj put prema onom što je danas, Todorić je konkretno započeo 1989. godine kada je “Agrokor” registrovan kao dioničarsko društvo, a najveći zamah je doživio 1994. kada je kupio firme “Ledo”, “Bobis”, “Silos mlinove Vinkovci”, “Solanu Pag”, “Unikonzum”, te kada je osnovao Kreditnu banku Zagreb.
Todorić se smatra najjačim čovjekom hrvatske prehrambene industrije, gde spada “Konzum”, koji posluje i izvan granica Hrvatske, zatim tu je “Jamnica”, hotel “Opera”, fabrika sladoleda “Frikom” Beograd, mineralne vode “Kiseljak”, PIK “Vrbovec” i “Belje”.
U jednom intervjuu zagrebačkom Večernjem listu objavljen je podatak, koji, možda, ukazuje na brzo reagovanje Todorića na promjene na tržištu. On je, naime, tada rekao:
“Puno robe izvukli smo iz Vojvodine pa smo tako utopili stare dinare”.
U koncernu, doduše, tvrde drugačije:
-“Agrokor” ni jedan dolar nije zaradio plaćanjem starim jugoslavenskim dinarima, time se nikad nije bavio. Dok je dinar bio redovno platežno sredstvo, njime smo obavljali normalne poslovne transakcije.
Miodrag Kostić
Najbogatiji Srbin i drugi po bogatstvu u regionu je Miodrag Kostić, čije se bogatstvo procenjuje na 520 miliona eura praktično je duplirano, što ga je i dovelo na tu poziciju.
Kostić je zadovoljan svojim plasmanom među najbogatijima u regionu i ističe da iza toga stoji ogroman rad i posvećenost, kako njega lično, tako i menadžerskog tima kompanije “MK Grupe”, koja uspješno posluje duže od 30 godina.
“Ubijeđen sam da još nismo dostigli maksimum i da nam najveći poslovni uspesi tek predstoje”, rekao je tim povodom Kostić.
Kostić je svoje bogatstvo izgradio u svijetu privatnog preduzetništva, koje se tokom poslednjih 30 godina gradilo i nadograđivalo.
On je danas jedan od vodećih privrednika u Srbiji i regionu istočne Evrope. Mala privatna firma za trgovinu, uvoz-izvoz i proizvodnju osnovana je 1983. tokom godina, te prerasla u poslovni sistem, koji danas broji 35 preduzeća i zapošljava oko 4.500 radnika u Srbiji i Ukrajini. Nakon 12 godina stabilnog i neprestanog razvoja poljoprivredne proizvodnje, trgovine, brokerskih investicija, bankarstva i konsaltinga ove oblasti se udružuju u jednu kompaniju – MK Grupu.
Kostić je, zabilježeno je na portalu te kompanije, prepoznao da je Vojvodina jedno od najplodnijih zemljišta za uzgoj šećerne repe u Evropi, pa je tako još 2002. godine postao vlasnik tri šećerane u Vojvodini, a samo godinu dana kasnije “MK Commerc” kupio je najstariju fabriku šećera “Bačka”, u Vrbasu. Potom je 2006. osnovao kompaniju Sunoko, kao zajedničko ulaganje između dvije velike kompanije, domaćeg “MK Commerca”, i njemačkog “Nordzucker”, sa zajedničkim ciljem da se ojača pozicija na evropskom tržištu šećera.
Četiri godine kasnije “Sunoko” je postao ponovo u većinskom vlasništvu “MK Grupe”, a danas je sa svoje četiri fabrike šećera u Vrbasu, Pećincima, Kovačici i Baču, najveći domaći proizvođač i izvoznik šećera.
Strast ka novim poslovnim izazovima Kostića je odvela i u nove oblasti, kao što je ulaganje u hotelski i apartmanski kompleks na Kopaoniku i u osnivanje kompanije, “MK Mountain Resort”, pod čijim se okriljem nalaze hoteli “Grand” i “Angella”, kao i apartmansko naselje konaci “Sunčani vrhovi”. Nove investicije su vezane i za razvoj obnovljivih izvora energije, gde će “MK Fintel Wind” kao svoju osnovnu djelatnost imati proizvodnju “zelene” električne energije. U sastav “MK Group”, sredinom novembra 2011. godine, ulazi domaća kompanija “Carnex”, vodeća kompanija na teritoriji Srbije u oblasti proizvodnje mesa i prerađevina od mesa.
Emil Tedeski
Na pitanje novinarke CNBC-a kako bi trebalo sprovesti reforme u Hrvatskoj vlasnik “Atlantic Grupe”, u čijem sastavu posluju “Soko Štark”, “Palanački Kiseljak” i “Grand kafa”, Emil Tedeski je rekao da za tako nešto treba imati hrabrosti, dok je druga važna stvar kvalitetan i sposoban menadžment.
“Ako si vlasnik kompanije, ne znači da si i prava osoba da je vodiš. Isto vrijedi i za političare: ako si izabran, ne znači da si i sposoban za ulogu da služiš u javnom sektoru. Zato i vidim potrebu za promjenama u Hrvatskoj na način da se odaberu pravi ljudi koji će s pravim timovima ostvariti zadane ciljeve jer to već imamo u privatnom sektoru”, izjavio je Tedeski, koji srpsko tržište smatra domaćim.
Tvrdi da njegova kompanija nije pogođena krizom, jer ne zavisi od hrvatskog tržišta na koje otpada samo 25% od ukupnih prihoda:
“Recept za preživljavanje u vrijeme krize za kompanije je definitivno više izvoza i biti više međunarodno prisutan”, poručuje Tedeski.
Tedeski je predsjednik Uprave “Atlantic Grupe” i njen suvlasnik, a nizom je akvizicija, među kojima je najvažnija kupovina “Droge Kolinske”, postao gospodar balkanskih brendova.
Sredinom osamdesetih Tedeski se bavio muzikom. Rođen je u Splitu, potomak je korčulanskih trgovaca i, iako nije završio fakultet, vodi snažnu kompaniju koja u Hrvatskoj ostvaruje svega trećinu, a u regionu čak polovinu svojih prihoda.
Kupovinom “Droge Kolinske” Tedeski je postao vlasnik nekoliko firmi u Sloveniji, ali i Srbiji gde ta slovenačka kompanija ostvaruje većinu svojih prihoda. Sa njima je dobio i jake regionalne brendove, poznate još iz doba socijalizma, kao što su “cocta”, “smoki” ili “donat mg”, i integrisao ih sa “Atlantic”-ovim brendovima koji su, uz izuzetak “cedevite”, mahom stvoreni na slobodnom tržištu – “dietpharm”, “multipower”, “montana”.
Vlasnik je košarkaškog kluba “Cedevita” koji, međutim, ne bilježi velike uspjehe.
Inače, Tedeski svaki slobodan trenutak provodi na svom imanju u lovištu i Parku prirode Pelegrin, jednom od najljepših djelova Hvara. Na Pelegrinu ima sav potreban komfor, a ako do Hvara ne ide automobilom, bilo gdje može se odvesti sa svoja dva skupocjena broda privezana pred samom kućom. Veliki je ljubitelj plovidbe i na brodovima provodi najviše vremena.
Na lovište i sve pripadajuće objekte Tedeski ima koncesiju do 2025, a najveća prednost imanja je to što nudi apsolutnu privatnost koja, doduše, vlasnika košta 107.000 kuna godišnje. Na ulazu u lovište velika su čelična vrata, a prilaz vili moguć je jedino s mora. Čest gost i dobar prijatelj mu je premijer Zoran Milanović koji s porodicom rado svrati do vile Floriana.
Sandi Češko
Slovenački milioner Sandi Češko, vlasnik ”Studia Moderna”, još jedan je najbogatiji preduzetnik u regionu sa imovinom procijenjenom na 410,6 miliona eura, ali o njemu nema puno dostupnih podataka izvan Slovenije.
Predstavlja se kao “skroman milioner” koji nema jahtu, kao ni sekretaricu.
Novac uglavnom zarađuje TV prodajom različitih proizvoda. Češko je svoj biznis započeo prodajom kosmodiska, a danas je kralj madraca i jastuka “dormeo”.
Njegov Studio Moderna deluje u više od 20 zemalja i najveća je kompanija za direktnu prodaju u istočnoj Evropi. Inače, sjedište njegove kompanije je u Holandiji.