Specijalno državno tužilaštvo (SDT), kojim rukovodi Milivoje Katnić, izviđa prijave zbog mogućeg prisvajanja državne imovine u Opštini Budva i nestanka katastarske dokumentacije za imovinu vrijednu nekoliko desetina miliona eura.

Krivične prijave, zbog zloupotreba na tri atraktivne lokacije u Budvi, podnio je bivši potpredsjednik Vlade izbornog povjerenja Milorad Vujović u novembru 2016.

“Nestali su popisni listovi i rješenja komisije sa javnog izlaganja za lokacije Zavala, Podkošljun, Jadranski sajam, dakle nestali su dokazi na osnovu kojih se formira početno stanje katastarskih evidencija”, kazao je Vujović Vijestima.

Iz SDT-a “Vijestima” je saopšteno da je povodom navedenih krivičnih prijava formiran predmet koji je u fazi izviđaja.

“U okviru ove faze postupka preduzimaju se sve zakonom propisane mjere i radnje”, kazali iz SDT-a.

Vujović naglašava da su zbog nestanka ove dokumentacije problematični svi kasniji upisi odnosno promjene vlasnika.

“Za kompleks na Podkošljunu ne postoji nikakav dokaz, zakonita i vjerodostojna isprava, na osnovu koje je isknjižena državna i upisana svojina privatnih vlasnika koji su ovu imovinu kasnije više puta preprodali”, dodao je Vujović.

Sve tri lokacije su bile predmet brojnih istraga i sporova. Za zemljište na Zavali, koje je kupila firma Moninvest, ne postoje dokazi kada je i po kom osnovu upisano vlasništvo na imovini koja je nacionalizovana i od 1959. bila državna.

Iz prve prijave i dostavljenih dokaza se zaključuje da su nasljednici starobudvanske porodice Anzulović, inače državljani Italije, Srbije i Južnoafričke Republike, organizovano, uz pomoć lokalnih funkcionera, a moguće i suda, prisvojili pet miliona eura vrijedno državno zemljište. Nasljednici su tvrdili da je njihovim precima država oduzela imovinu, iako je u zemljišnim knjigama upisano da su je prije nacionalizacije prodali zemljoradničkoj zadruzi koju je država kasnije nacionalizovala.

Iz dokazne dokumentacije kotorskog suda vidi se da su Anzulovići zemljište prodali zadruzi, da su odmah isplaćeni, a devalvirani porez na prodaju platili su skoro deceniju kasnije.

Vujović smatra apsurdnim donošenje presude bez uvida u zemljišne knjige.

“Ako geodetski vještak tokom postupka selektivno iznosi podatke iz zemljišnih knjiga, dakle samo one koji se odnose na granice toga zemljišta, ne pominjući na koga je i kako upisano vlasništvo u tom istom dokumentu, a sud ga o tome i ne pita, onda to zaista jeste apsurd”, istakao je Vujović.

Prema dokumentaciji koju je prikupila redakcija “Vijesti, neposredno prije održavanje glavne rasprave, bivši budvanski gradonačelnici Rajko Kuljača i Lazar Rađenović dostavili su sudu izjašnjenje kojim su se praktično saglasili sa zahtjevom tužilaca. Tokom postupka, zastupnici Opštine Budva se nijesu pojavljivali na ročištima, a na donesenu presudu se nijesu žalili pa je ona ubrzo postala pravosnažna.

Nakon toga je zemljište prodato ofšor firmi Ominvest koja ga je nakon toga prebacila na firmu Budva Beach Properties iz Podgorice. Obje firme je u ovim poslovima zastupao advokat Dragan Prelević. Tadašnji sudija Ranko Šćekić koji je donio ovu presudu, prešao je u advokate.

Vujović dodaje da ovo nije bio izolovan slučaj u kojem državljani Srbije, Italije u Južne Afrike nezakonito prisvajaju državnu imovinu. Navodi da su oni prvo ponudili Opštini u razmjenu svoje zemljište (neurbanizovanu stazu), nakon čega su ga prodali zamjeniku državnog tužiocu u Kotoru Žarku Pajkoviću za 1.229.000, koji ga je sjutradan preprodao za 2.362.360 eura. Pri tome, prema izvještaju Komisije za konflikt interesa ne postoje podaci koji bi ukazivali da zamjenik državnog tužioca raspolaže milionima eura uloženim u kupovinu zemljišta i zarađenih njegovom preprodajom.

Odmah nakon prodaje i preprodaje zemljišta, Vlada ga ekspropriše na ime prvobitnih vlasnika. Opština Budva nakon toga sa njima sklapa ugovor o razmjeni zemljišta iako je ono prethodno bilo prodato, preprodato i eksproprisano. U toj razmjeni Opština je za neurbanizovanu stazu širine par metara, urbanistički bezvrijednu, dala četvorostruko veći kompleks urbanizovanog državnog zemljišta u Bečićima.

Procjenu vrijednosti zemljišta uradila je Mirjana Marović koja je bila načelnica budvanskog katastra od 2003. do 2007, odnosno u periodu koji je Vujović u prijavi SDT-u označio kao vrijeme kada je dokumentacija vjerovatno nestala.

“Sadašnji načelnik katastra u Budvi me je obavijestio da je do upisa privatne svojine na državnim kompleksima Zavala i Podkošljun došlo na nekom od javnih izlaganja, a da dokumentacija sa javnih izlaganja ne postoji u njegovom arhivu. Direktor Uprave za nekretnine me je informisao da centrala nikada nije preuzela ovu dokumentaciju, što znači da je ona nestala u Budvi. Istrage koje su vođene oko prometovanja zemljišta na Zavali, kao i one koje će se u budućnosti sigurno pokrenuti za Podkošljun, potvrđuju da nestanak dokumenatcije nije slučajan već je ona kradena i uništavana od za sada nepoznatih službenika koji su njoj imali pristup, smatra Vujović.

Iz katastra potvrdili da nema popisnih listova ni za parcele na Jadranskom sajmu
Kao primjer nestale dokumentacije, Vujović navodi i lokalitet Jadranski sajam. Načelnik katastra u Budvi u potvrdi koju je potpisao navodi da u arhivu tog organa nema popisnih listova za ove parcele. Menadžment Sajma je nakon privatizacije često naglašavao da je Sajam vlasnik ovog zemljišta te da ga je kupio dva puta.

Vujović navodi da je podnio osnovnom tužiocu u Podgorici prijavu zbog prisvajanja nekoliko hiljada kvadrata državnog zemljišta u Podgorici koje su počinila osobe bliske sa odbornikom u Podgorici.

“Povodom te prijave do danas nijesam saslušan. Sve prijave dostavljene SDT-u koje se odnose na kriminalne radnje sa zemljištem u Budvi, proslijedio sam posljednjeg dana svog mandata, sa svim dokazima, tada novoizabranom predsjedniku SO Budva radi uključivanja te opštine u postupak. Sva su ova djela imala visok stepen političke zaštite i smatram da su dio zarade izvršioci i njihovi politički zaštitnici odvajali u fondove za izborne zloupotrebe, zaključio je Vujović.