Sindikalne organizacije aerodroma u Podgorici i Tivtu organizovaće jednočasovno “mirno protestno okupljanje” radnika, odnosno, štrajk upozorenja u četvrtak, 9. novembra.
Kako se navodi u dopisu koji su juče predsjednici sidnikalnih organizacija aerodroma Podgorica Slobodan Martinović i aerodroma Tivat Ljubiša Džudović uputili izvršnom direktoru Aeridroma Crne Gore (ACG) Vladanu Draškoviću i predsjedniku Odbora direktora Eldinu Dobardžiću, mirno okupljanje radnika biće između 13 i 14 časova na platoima ispred terminalnih zgrada dvaju vazdušnih luka, a u slučaju loših vremenskih uslova okupljanje će biti u terminalima u slučaju loših vremenskih uslova.
Predsjednici sindikata su naveli da će na ova okupljanja pozvati medije, kao i da će na njima učestvovati i predstavnici Saveza sindikata Crne Gore čije su članice sindikalne organizacije aerodroma Podgorica i Tivat.
U dopisu u koji su “Vijesti” imale uvid, navodi se da se skupovi organizuju “povodom ogromnog nezadovoljstva radnika ACG koje je prouzrokovano nepostizanjem dogovora sa poslodavcem od januara mjeseca 2023. godine”.
Pitanja po kojima se po viđenju sindikalaca, nije mogao postići dogovor sa menadžmentom ACG su povećanje zarada zaposlenih, usvajanje pravilnika o rješavanju stambenih pitanja, regulisanje radnog vremena u operativi, poboljšanje uslova rada i zaštite na radu, “sprečavanje degradiranja postojećeg kolektivnog ugovora”, pronalazak adekvatnog rješenja za zaposlene koji nisu finansijski obeštećeni za period za koji je bilo potpisano poravnanje za zaposlene”, kao i potreba poštovanja reprezentativnih sindikalnih organizacija kao socijalnog partnera u svim pitanjima koja se tiču ekonomskog i socijalnog statusa zaposlenih.
“Vijesti” nezvanično saznaju da rukovodstvo ACG nije donijelo akt o minimumu procesa rada za vrijeme štrajka.
“U vezi s organizacijom minimuma procesa rada je donijeta posebna Odluka u Ministarstvu saobraćaja 2019. godine, koju su ACG bili obavezni da razrade. Pošto se niko nije bavio mogućnošću da se štrajk organizuje donošenje tog akta je visilo do skoro kada je rukovodstvo ACG uputilo dopis Agenciji za mirno rješavanje sporova da je ova odluka loša i da treba donijeti novu. Nakon toga je i Sindikat aerodroma obaviješten da se ne može donijeti akt o minimumu procesa rada, kao i da rukovodstvo neće sprečavati pravo na štrajk” objasnio je izvor “Vijesti” upućen u ova dešavanja.
Izvor “Vijesti” je pojasnio da Odluka o minimumu procesa rada je podrazumijevala da se 50 odsto aviona opsluži, ali je nejasno kojih aviona i po kojim kriterijumima.
Sindikati traže da se radnicima povećaju plate za 20 odsto, ističući da zarade zaposlenih u ACG navodno nisu povećavane još od 2008. a da je su međuvremenu znatno porasli troškovi života. Poslovodstvo to negira tvrdeći da su samo po osnovu programa “Evropa sad”, radnicima plate povećane 23,6 odsto. Menadžment smatra da ACG u aktuelnom trenutku i ekonomskim okolnostima u kojima firma posluje, sindikatima može ponuditi povećanje zarada od još najviše 7 do 8 odsto. Ključni problem oko kojeg se menadžment i sindikati međutim razilaze i nikako ne mogu postići dogovor je traženje menadžmenta da se dopuni i mijenja aktuelni Kolektivni ugovor u toj firmi u dijelu smanjivanja obračunske vrijednosti koeficijenta (OVK) za obračun zarada, odnosno stvaranje pravnih preduslova za uvođenje podsticajnih mjere za zaposlene koji se odgovorno odnose prema svojim radnim obavezama i održavaju validnost svojih stručnih licenci za obavljanje posebnih poslova na aerodromima. To je po mišljenju poslovodstva, najbitniji preduslov za dugoročnu finansijsku stabilnost te firme i poboljšanje poslovnih performansi ACG.
Menadžment ACG i sindikati aerodroma Podgorica i Tivat od maja bezuspješno pregovaraju o ovim stvarima koje poslovodstvo firme smatra ključno važnim za eliminisanje dugogodišnjeg, višemilionski vrijednog problema sa sudskim sporovima koje zaposleni pokreću protiv firme u kojoj rade, smatrajući da ih je ona zakinula za dio tzv. startne zarade. Izmjene Kolektivnog ugovora, uz ugla poslovodstva ACG, najbitnije su i za postepeno eliminisanje javašluka i neodgovornog odnosa dijela radnika prema svojim obavezama, a što ACG na duže staze čini ekonomski neefikasnim, posebno u poređenju sa aerodromima u regionu.