Teški dugoročni efekti pandemije kovid-19 mogli bi da gurnu još 207 miliona ljudi u ekstremno siromaštvo, čime bi ukupan broj premašio jednu milijadu do 2030. godine, navodi se prema podacima Programa Ujedinjenih nacija za razvoj (UNDP).
Takvo kretanje, međutim, nije neizbježno, jer bi usmjeravanje niza investicija na postizanje ciljeva održivog razvoja (SDG) omogućilo da se 146 miliona ljudi izvuče iz krajnjeg siromaštva u poređenju sa sadašnjim kovid-19 trendom, navodi se u dokumentu objavljenom na zvaničnom veb sajtu UN.
Studija procjenjuje uticaj različitih scenarija oporavka od kovida na ciljeve održivog razvoja, kao i višedimenzionalne efekte pandemije tokom sljedeće decenije.
“Osnovni kovid” scenario, zasnovan na sadašnjim stopama smrtnosti i najnovijim projekcijama globalnog rasta Međunarodnog monetarnog fonda (MMF), pokazuje da bi do 2030. godine još 44 miliona ljudi moglo da padne u ekstremno siromaštvo u odnosu na razvojnu trajektoriju svijeta prije pandemije.
Prema najgorem scenariju, koji podrazumijeva spor i dug oporavak, korona će vjerovatno gurnuti dodatnih 207 miliona ljudi u ekstremno siromaštvo do 2030. i povećati broj siromašnih žena za 102 miliona u poređenju sa osnovnom trajektorijom, navodi se u izvještaju.
Ovaj scenario, nazvan “Visoka šteta”, predviđa da će 80 odsto posljedica ekonomske krize izazvane kovidom trajati i do deset godina zbog gubitka produktivnosti, sprječavajući potpuni oporavak putanje rasta zabilježen prije pandemije.
Studija takođe otkriva da bi usmjeravanje seta SDG investicija u programe socijalne zaštite, u upravljanje, digitalizaciju i zelenu ekonomiju tokom naredne decenije moglo ne samo da spriječi porast ekstremnog siromaštva, već i da utiče na to da se nadmaši linija svjetskog rasta iz perioda prije pandemije.
Ovaj ambiciozan, a izvodljiv “SDG impuls” scenario izvukao bi 146 miliona ljudi iz ekstremnog siromaštva, smanjio rodni jaz u siromaštvu i broj žena koje žive u siromštvu za 74 miliona, čak i uz sadašnje negativne efekte pandemije, piše u izvještaju UNDP.
