Slijede glavne faze od kada je Svjetska zdravstvena organizacija objavila 8. januara da novi koronavirus može biti uzrok nepoznate epidemije koja se pojavila u Kini, i od koje je od tada umrlo više od 70.000 ljudi u svijetu.

8. januara – Svjetska zdravstvena organizacija javlja da novi korona virus može da bude uzrok epidemije upale pluća nepoznatog porijekla koja se pojavila u decembru u kineskom gradu Vuhanu.

11. januara – prvi smrtni slučaj u Kini. Prve zaraze van Kine objavljene su tokom januara.

24. januara – Prvi slučajevi u Evropi, u Francuskoj.

25. januar – Posle Vuhana gotovo cela centrlana kineska provincija Hubej je stavljena u izolaciju.

28. januar – Dva prva direktna prenosa zaraze van Kine potvrdjena u Japanu i Njemačkoj. Više zemalja vraćaju svoje državljane iz Vuhana.

30. februara – SZO, kritikovan zbog oklijevanja proglašava međunarodnu vanrednu situaciju ali ne ocjenjuje da je potrebno ograničiti putovanja i trgovinsku razmjenu sa Kinom.

2. februar – Prvi smrtni slučajevi van Kine na Filipinima (Kinez porijeklom iz Vuhana).

7. februar – SZO upozorava da se svijet suočava sa hroničnom nestašicom medicinske opreme za zaštitu.

14. februar – Jedan Kinez umire u Francuskoj, prvi smrtni slučaj od korona virusa van Azije.

19. februar – Broj umrlih prelazi 2.000, a SZO upozorava protiv uvodjenja nesrazmjernih mjera.

Više međunarodnih firmi strahuju od teškog uticaja koronavirusa na njihove operacije i na njihove poslovne rezultate. Počinju masovno da se otkazuju međunarodni sajmovi, sportska takmičenja i proslave. Prekidaju se letovi za Kinu.

Broj zaraženih se ubrzava u Italiji, Južnoj Koreji i Iranu.

25. februara – SZO govori o riziku da se radi o pandemiji, dan posle toga broj novozaraženih u svijetu prelazi broj zaraženih u Kini.

Početak marta – SZO poziva zemlje da se obezbijede uređajima za pomoć pri disanju. OECD predviđa ogromno kočenje privrede.

6. mart – Više od 100.000 slučajeva korona virusa u svijetu.

8. mart – Italija proglašava izolaciju severnog dijela zemlje i ubrzo zatim te mjere proširuje na cijelu zemlju.

9. mart – Pad cijena nafte dovodi do pada svjetskih berzi.

11. mart – SZO proglašava pandemiju Kovida19. Američke granice se postepeno zatvaraju za oko 30 zemalja. Vlade i centralne banke objavljuju masovne mjere za podršku privredi.

13. mart – SZO navodi da je Evropa od sada epicentar pandemije.

14. i 17. mart – Prvo Španija pa Francuska proglašavaju obaveznu izolaciju stanovništva. Druge evropske zemlje prvo savjetuju ostajanje kod kuće i ograničenje kontakta.

Aviokompanije drastično zatvaraju letove. Brojne zemlje zatvaraju granice.

18. marta – Zabilježeno više od 200.000 slučajeva.

19. marta – Italija postaje zemlja sa najvećim brojem umrlih od Kovida19.

Povećavaju se objave o nacionalnim ili lokalnim izolacijama stanovništva.

23. marta – MMF upozorava na recesiju koja će biti gora od one posle finansijske krize 2008.

24. marta – Odlažu se Olimpijske igre u Tokiju. SZO predvidja da bi SAD, gde eksplodira broj zaraženih, mogle uskoro da postanu epicentar pandemije.

25. marta – UN upozorava da širenje pandemije prijeti cijelom čovječanstvu.

Američki Senat odobrava plan od 2.000 milijardi dolara za podršku privredi.

Više od tri milijardi ljudi u svijetu pozvani su da ostanu u svojim kućama, u odnosu na milijardu dva dana ranije.

28. mart – U vrijeme kada Vuhan počinje da izlazi iz izolacije Italija prelazi broj od 10.000 umrlih od korona virusa, a Španija dostiže taj broj pet dana kasnije.

2. aprila – Simbolična granica od milion zvanično zabilježenih slučajeva zaraženih predjena je u svijetu, a polovina čovječanstva je u izolaciji.

Izvor: Nedeljnik